"Orange" TOM 1 - RECENZJA

Tytuł: Orange

Autor: Takano Ichigo

Gatunek: shoujo, romans, dramat, tajemnica, życie codzienne

Wydawnictwo PL: Waneko

Wydawnictwo JP: Futobasha Publishers LTD

Data wydania PL: 2014 (listopad) 

Data wydania JP: 2013 (?)

Cena okładkowa: 19.99 zł

Ilość tomów: 5/6 (?)

"Orange", czyli tytuł, którego na pewno nie miałabym w swojej kolekcji, gdyby nie... konkurs Waneko. Nie kupuję bowiem shoujo, a dane jest mi je czytać, kiedy jakaś litościwa osóbka z grona znajomych pożyczy.

W każdym razie, otrzymałam pierwszy tomik, a skoro seria jest krótka i całkiem sympatyczna, to czemu nie zbierać do końca?

Pewnego dnia, Naho Takamiya otrzymuje list. Nie byłoby może w tym niczego dziwnego, gdyby nie to, że osoba która go do niej napisała to... ona sama, tyle że o dziesięć lat starsza. Dziewczyna jest zdezorientowana i oczywiście na początku myśli, że to żart. Kiedy jednak okazuje się, że wydarzenia opisane w liście w pełni pokrywają się z tym, co dzieje się w przyszłości, Naho nie wie, co ma począć. Znanie przyszłości może bowiem nieść ze sobą wiele zysków, ale kto z nas chciałby znać ją tak dokładnie, aby nigdy nie zaznać żadnej niespodzianki?

Naho z przyszłości wyjaśnia swojemu młodemu ja, że nie chce, by ta popełniła te same błędy, co ona za młodu. Wielu z nich żałuje i dręczą ją z tego powodu wyrzuty sumienia. W liście szczególnie wspomina o młodym chłopaku, Kakeru Naruse, który od niedawna zaczął uczęszczać do klasy z Naho. "Teraz, w "przyszłości", Kakeru nie ma już z nami." pisze, czym szokuje licealistkę. Dziewczyna postanawia się zmienić, przestać uciekać od problemów i odmienić los chłopaka, z którym bardzo się zaprzyjaźniła...

Z jednej strony, "Orange" to lekkie i przyjemne shoujo, które jednak chwilę potem potrafi wbić czytelnika w fotel z ciężkim sercem. Naprawdę zrobiły na mnie spore wrażenie sceny, za które ta manga otrzymała w gatunkach dramat; nigdy nie spodziewałam się, że przez tytuł z gatunku, za którym niezbyt przepadam przez kilka minut będę bezmyślnie czytała dalej, nie potrafiąc wyrzucić z głowy kilku zdań. Do tej pory niewiele tytułów wywołało we mnie podobne emocje, więc już to sprawia, że dzieło Takano Ichigo otrzymuje ode mnie wielkiego plusa.

Nie przedłużając, przejdźmy do sprawy wydania polskiego. Manga posiada matową obwolutę z trójką naszych bohaterów na przedniej części, (którzy jak podejrzewam będą mieli największy wpływ na całą historię). Są to Naho, Kakeru i Suwa siedzący beztrosko na ławce. Z tyłu zaś znajduje się reszta wesołej grupki, czyli Azusa, Hagita oraz Takako, którzy okupują drugą. Kiedy pozbędziemy się już sympatycznej obwoluty, na białej okładce (która swoją drogą bardzo mi się podoba) dostrzeżemy Naho i Kakeru, zarówno z przodu jak i z tyłu, utrzymanych w sympatycznej szarości.

Jedyne, do czego mogłabym się przyczepić, to tłumaczenie. Mimo, iż jest to historia szkolna, to w ustach Naho nie pasuje mi słowo "rozkmina", nie podoba mi się zastosowanie "Plzzz" oraz "Miszczu", które mnie już dobiło. Wydaje mi się, że "Orange" to zbyt delikatna i stonowana historia, aby bohaterowie tak się wyrażali. Mają jednak prawo, ponieważ ciągle uczęszczają do szkoły średniej, o ile jednak lepiej byłoby, gdyby zdanie "Ech, za trudna ta rozkmina." brzmiało inaczej, jak chociażby "Nie do końca to wszystko rozumiem." zamiast "Plzzz" było "Proszę", a to nieszczęsne "Miszczu" zamieniło się w "Mistrzu"?

W "Orange" kolorowych stron nie ma, jednak myślę, że to nawet lepiej. Szczerze mówiąc, bardziej podobają mi się czarno-białe rysunki autorki. Muszę przyznać, że jej kreska jest śliczna, szczególnie w przybliżeniu. Kiedy rysuje postacie z oddalenia, może nie jest już tak pięknie, co nie zmienia faktu, że styl jej rysowania bardzo mi się podoba. Najkrócej określiłabym go dwoma słowami: uroczy oraz sympatyczny. Bardzo pasuje do przedstawionej w mandze historii.

Oprócz wątku z listem, ważni są bohaterowie mangi. To oni bowiem mają wpływ na to, czy los Kakeru, a tym samym także ich, będzie inny, a najświadomiej stara się zmienić przyszłość Naho Takamiya, główna bohaterka. Nie powinnam jej polubić, ponieważ nie dość, że jest typem człowieka, który najzwyczajniej w świecie ucieka od swoich problemów, jest cicha, a przy tym spełnia się jako gospodyni domowa; już samą swoją osobą powinna doprowadzić mnie do szewskiej pasji. Jednak... nie doprowadza. Widzę, jak z każdą kolejną stroną Naho stara się zmienić, podejmuje trudne decyzje, walczy ze swoimi uczuciami, żeby tylko pomóc przyjacielowi. Nie poddaje się i swoim własnym sposobem dąży do celu, chociaż czasami sytuacja po prostu ją przerasta. Z kolei Kakeru Naruse jest sympatycznym, ciągle uśmiechniętym chłopakiem, który mimo trudnej sytuacji potrafi robić dobrą minę do złej gry i w dodatku gdyby on sam nie zechciał zwierzyć się Naho, ta nie zorientowałaby się, że coś go dręczy. W mandze poznamy jeszcze mnóstwo ciekawych charakterów, na przykład Azusę Murasakę, która jest chyba moją ulubioną postacią. Wiecznie wesoła, zabawna dziewczyna, z uroczym sposobem bycia. Podoba mi się również z wyglądu, jest ślicznie narysowana. Hiroto Suwa to energiczny, przyjazny chłopak fascynujący się piłką nożną, Saku Hagita jest trochę zgryźliwym licealistą, zaczytanym w książkach o dowcipach, a Takako Chino to kobitka z charakterem, która zawsze stanie w obronie swoich przyjaciół. Jak widać, mamy tutaj całą masę różnych osobowości, które tworzą grupkę bliskich przyjaciół.

Z całą pewnością "Orange" to nietypowe shoujo, które każdy miłośnik gatunku powinien posiadać w swojej kolekcji. Ja, mimo że za mangami dla dziewcząt nie przepadam, również dla tej serii zrobię miejsce na mojej półeczce. Bardzo się cieszę, że los sprawił, iż miałam okazję przeczytać ten tytuł  i poprzyglądać się ślicznej kresce autorki. Z całym przekonaniem polecam więc "Orange" wszystkim tym, którzy szukają historii szkolnej z sympatycznymi bohaterami, ale jednak trochę cięższym klimatem. A do wszystkich, którzy serii kompletować nie zaczęli ponieważ z jakiegoś powodu się wahali: zachęcam serdecznie do zapoznania się z tym tytułem, gdyż naprawdę warto. Uwierzcie, skoro mnie nie zirytowali bohaterowie w shoujo, to lepiej być nie może. XD

Cieszy mnie również fakt, że autorka nie zamierza robić z "Orange" serii, która nie wiadomo kiedy się kończy i zamknie całą historię w kilku tomach. ~