Czerwcowe łupy - 2017

W czerwcu do mojej kolekcji dołączyła kolejna solidna dawka mang z Arosa, a oprócz tego przy okazji wyjazdu do Francji udało mi się zakupić trzy różne tytuły - dwa fajne i jeden, który sprawił, że moje mangowe życie stało się spełnione. Ogółem, w tym miesiącu do mojej kolekcji doszło 17 nowych tomów.

Oprócz tego jakość zdjęć woła o pomstę do nieba, ale ani słońce ani mój telefon mnie nie lubią. 

Zacznijmy od stosiku, gdzie na samym dole mamy "Wzgórze Apolla", tom dziewiąty, który udało mi się dorwać w bardzo dobrym stanie za niską cenę. Jeśli ktoś w miarę dobrze orientuje się w moim nadrabianiu tej serii, to powinien wiedzieć, że obecnie kiszę się na tomie czwartym, więc ten trochę poczeka na swoją kolej. Co nie zmienia faktu, że mam nadzieję, iż widok tego tomu na mojej półce trochę ruszy moje sumienie i uda mi się szybciej skompletować całą serię.

Wyżej mamy dwa tomy "Szkolnego Życia", w których to dzieją się naprawdę dziwne rzeczy, a najdziwniejszą z nich jest to, że po takiej ilości rozdziałów wreszcie mamy styczność z bohaterami płci męskiej, którzy mają twarze i charaktery, bo nie są statycznymi ludkami. Fabuła na pewno jest ciekawa, ale tak przyzwyczaiłam się do naszej głównej grupki dziewcząt, że wciąż dochodzące nowe postacie średnio mnie interesują, a to już jest jakiś problem.

Dalej jest manga "Kuro", która chyba pod każdym względem jest specyficzna. Zarówno fabuła, kreska, sposób prowadzenia historii jak i wydanie mocno odbiegają od tego, do czego polskie wydawnictwa zdążyły przyzwyczaić czytelników, ale to jest temat na osobną notkę! Recenzję już mam gotową, ale jeszcze nie jestem pewna, kiedy ją opublikuję, więc proszę o troszkę cierpliwości.

"Po lekcjach x w kucyku" to w ogóle nieplanowany zakup, ale mangą za dyszkę raczej nie gardzę, więc bez większego zastanowienia dołączyłam ten tomik do mojego zamówienia. I, tak jak uważałam, ta manga to totalny shoujowy schemat na schemacie. Dostajemy dziewczynę otaku, która w parku poznaje zboczeńca, który okazuje się być mangaką (i tworzy jej ulubioną mangę, cóż za przypadek!), któremu ona jest zobowiązana pomóc, a on, kiedy ogarnie się ze swojego niedbałego wyglądu, zamienia się w typowy mangowy męski kanon piękna... a to nie wszystko, ale nie chce mi się dalej tego nawet opisywać. Nie czytało się tego źle, oprócz tego, że mamy tutaj do czynienia z miłością licealistki z dorosłym już facetem - a z takimi rzeczami proszę się do mnie nie zbliżać. Ogólnie rzecz biorąc, tak jak pamiętałam po lekturze paru pierwszych stron w Internecie, jest to tytuł całkowicie średni i niewarty uwagi. Zastanawia mnie też to, w jaką stronę zmierzają jednotomówki Waneko, bo z każdym nowym tytułem dochodzę do wniosku, że wydawnictwu skończyły się pomysły i wydaje same średniaki. 

Wyżej jest najnowszy tomik "Requiemu króla róż", czyli mangi z arosowej paczki, której oczekiwałam chyba najbardziej. Jest to seria, która ostatnimi czasy zaskoczyła mnie chyba najbardziej - początkowe tomy były w porządku i miło się je czytało, ale tylko tyle. Później porobiły nam się takie zwroty akcji i intrygi, że nie wiadomo, na co najpierw zwrócić uwagę, ale w jak najbardziej pozytywnym sensie, a kiedy jeszcze dołączymy do tego relację Ryszarda i Henryka, to otrzymujemy coś naprawdę wspaniałego. Ta manga już jest moim priorytetem przy każdym zamówieniu i żałuję tylko, że przyjdzie mi jeszcze poczekać na kolejne tomy.

I... wreszcie w miarę nadrobiłam "Kuroko's basket"! Przy czytaniu jakoś bardziej rzuca mi się w oczy to, że z tej serii zrobiła nam się koszykówka z mocami nadprzyrodzonymi; trochę dziwacznie, bo w anime jakoś mniej zwracałam na to uwagę. Moimi absolutnymi faworytami są jednak kilkustronicowe rozmowy podczas trwającego parę sekund skoku i chłopak z Touou, na saunie wyciągający nie wiadomo skąd rozpiskę meczów.
Do samej serii mam duży sentyment i cieszę się, że zdecydowałam się zbierać ten tytuł. Trochę mnie ukłuło w serduszku, kiedy zdałam sobie sprawę, że już 2/3 głównej historii za nami, a nie zanosi się na wydanie tych pobocznych - ale tym martwić będę się później, bo w końcu od czego są zagraniczne wydania?

I w tym momencie możemy przejść do zdecydowanie ciekawszych zakupów, mianowicie francuskich wydań mang!

Na pierwszym miejscu znajduje się tytuł "Les fleurs du passé" ("Kwiaty przeszłości"),  polskiemu czytelnikowi znany bardziej jako "Natsuyuki randezvous". Kiedyś miałam okazję obejrzeć anime, zatrzymałam się jakoś w połowie, co nie zmienia faktu, że to naprawdę przyjemny tytuł i muszę jeszcze do niego wrócić, a jeśli Wy nie mieliście okazji się z nim zapoznać, tak polecam Wam spróbować. Obwoluta jest przepiękna i trochę podobna w fakturze do dyplomów, podobnie jak polskie "Mushishi", ale jednak delikatniejsza. Francuskie wydania mang mają to do tego, że zdecydowana większość tytułów jest w jakiś sposób upiększona jeśli chodzi o okładki i obwoluty. Sama historia obejmuje kilka pierwszych odcinków anime i z tego co zauważyłam, animacja jak do tej pory była bardzo wierna mandze.

Dalej mamy "Reine d'Égypte" ("Królową Egiptu"), czyli mangę, która przewijała mi się na facebooku dobre parę miesięcy przed tym, zanim w ogóle zobaczyłam ją na żywo. Nie miałam żadnych szczególnych planów na zakup konkretnych tytułów, które są we Francji a nie ma ich w Polsce, więc wzięłam pierwszy tom. W samym tytule najbardziej podoba mi się kreska, bo jest naprawdę śliczna - niedługo pokażę więcej zdjęć w notce ogółem o mangach we Francji. Sam pomysł na fabułę też jest niczego sobie, bo wydaje mi się, że dosyć łatwo jest zrobić coś ciekawego osadzonego w czasach faraońskich, ale żeby miało to ręce i nogi i przede wszystkim, żeby miało w sobie coś nowego, trzeba się już bardziej postarać. Faktura obwoluty też jest specyficzna, trochę podobna do tej od "Natsuyuki randezvous", ale bardziej śliska: przywodzi na myśl pergamin.

Na końcu mamy moją małą perełkę, czyli pierwszy tomik "Mob Psycho 100" - tytułu, w którym jestem absolutnie zakochana i innych mang i anime poza nim nie widzę. Nie liczyłam w ogóle na to, że będzie mi dane w języku innym niż japońskim zakupić tę mangę, bo ze względu na kreskę ani rynek polski ani zagraniczny nie wydawał się szczególnie zainteresowany tym tytułem. Jak ktoś jeszcze nie oglądał anime, to proszę dłużej nie marnować czasu na tym blogu i to zrobić.

Swoją drogą, zgadnijcie, kiedy ta manga miała swoją premierę, dlaczego było to w czerwcu i czemu akurat kiedy byłam ostatni raz w księgarni, ona dopiero się w niej pojawiła? To, moi drodzy, jest miłość, przeznaczenie i wygranie życia.

(Teraz moim największym problemem jest tylko to, jak sprowadzę do siebie pozostałe tomy.)

Jak tam u Was w czerwcu? ^^