Listopadowe łupy - 2018

Ten miesiąc miał być zdecydowanie bardziej obfity, bo tydzień temu z okazji Black Friday zrobiłam całkiem spore zamówienie na Mangardenie. Niestety, chyba właśnie z powodu atrakcyjnych przecen i natłoku zamówień, mojej paczki do tej pory nie otrzymałam, więc w listopadzie będziemy musieli zadowolić się jedynie dwoma tytułami. Ale, ale, to nie wszystko! Na końcu notki pozwoliłam sobie na małe postscriptum z pewną ważną informacją, także zapraszam do lektury!

Ilustracje na obwolutach to chyba moja ulubiona rzecz w tej mandze, serio.

Wiecie, jakim ciekawym doświadczeniem jest czytanie kontynuacji jakiejś serii, nie mając zielonego pojęcia, co działo się wcześniej? Oczywiście, główny zamysł i najważniejsze wydarzenia z "Tokyo Ghoula" mniej więcej pamiętałam, ale lektura dziesiątego tomu to był dla mnie jeden wielki znak zapytania. Nie miałam pojęcia, dlaczego ci biją się z tamtymi, a jeszcze inni kogoś szukają... XD

Jednak tak jakoś pod koniec tego tomiku dałam radę już się wczuć, więc pozostałe czytało mi się łatwo i już wiedziałam, co się dzieje.

Kiedy udało mi się dorwać te tomiki w fajnej cenie, ucieszyłam się, że w końcu dokończyłam sobie podstawową serię. Tak czytałam i czytałam ostatni tom, i w połowie zaczęłam rozmyślać "To niemożliwe, przecież autor nie zdąży w żaden sensowny sposób tego zakończyć, jeśli w mandze dalej będzie takie tempo.". I tak oto moje marzenia o dokończeniu tej serii dalej pozostają niespełnione, bo okazało się, że TG ma jednak czternaście tomów. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo jednak do uzupełnienia pozostaje mi jeden tom, a wtedy będę już musiała podjąć decyzję, czy chcę zbierać "Tokyo Ghoula:re". Na chwilę obecną raczej twardo obstawiam przy "Nie", ale zobaczymy, może autor w jakiś sposób mnie zaskoczy i zachęci do zapoznania się z kontynuacją.

Z każdym tomem "Ku twej wieczności" podoba mi się coraz bardziej, ale równocześnie coraz mocniej utwierdzam się w przekonaniu, że ta seria ma parę problemów nie do przeskoczenia, (przynajmniej dla mnie, bo komuś taka forma może odpowiadać i zdaję sobie z tego sprawę). Chodzi o to, że o ile Niesio faktycznie jako postać się rozwija, i z każdym tomem można lubić go coraz bardziej, tak brak jakiegoś konkretnego wątku i miejsca akcji mnie denerwuje. Niesio po prostu podróżuje, poznaje coraz to nowe osoby i miejsca, i spędza w nich trochę czasu, po czym idzie dalej. Przeszkadza mi to, bo jestem typem osoby, która wolałaby skupić się na jednej historii, a nie przeskakiwać z opowiadania na opowiadanie. Na chwilę obecną coś jeszcze może się zmienić, ale mam bardzo małe nadzieje, że autorka faktycznie "ustabilizuje" miejsce akcji i bohaterów w przyszłości, bo ta wędrówka jest jednak głównym założeniem tego tytułu. 

Oprócz tego jednak, czytanie "Ku twej wieczności" sprawia mi dużą frajdę. Postacie wykreowane przez Oimę mają w sobie to coś - do tej pory polubiłam praktycznie każdego z bohaterów, który na dłuższą chwilę pojawił się w tej mandze. Każdy z nich jest sympatyczny i naprawdę ciekawie wykreowany, i głównie oni sprawiają, że ten tytuł czyta się tak dobrze.

Jak tam u Was w listopadzie? ^^

Postscriptum

Już od paru lat miałam problem z tym, że sama wytyczyłam sobie zasady bloga, których nie chciałam przekraczać. Jestem osobą, która zawsze lubi mieć wszystko poukładane, skąd też wynikają niektóre założenia "Alkuszowych rozkmin" - między innymi to, że nie lubię publikować tutaj postów, które nie są jakoś bardziej związane z mangami, szczególnie tymi wydawanymi w Polsce. Zrezygnowałam więc ze spontanicznych wpisów o różnej mangowo-animcowej tematyce, które czasami naprawdę miałam ochotę napisać, bo po prostu nijak nie pasowały mi one do tego bloga - a to były za krótkie, a to zbyt chaotyczne, bądź nie pasowały do tego, co wcześniej publikowałam... A czasem były to sprawy naprawdę ważne w moim "otaku" życiu, którymi chciałam się z Wami podzielić. Parę dni temu wpadłam więc na pomysł założenia strony na Facebooku, a im dłużej o tym myślałam, tym lepszym pomysłem mi się to wydawało. Póki co, zamierzam tam publikować moje przemyślenia na temat mang zapowiadanych przez wydawnictwa (bo nie miałoby większego sensu spamowanie tym na blogu, a zawsze brakowało mi tego, że nie mogę na bieżąco podzielić się z Wami moim zdaniem na temat ogłaszanych nowości) i jakieś luźniejsze notki, które z różnych powodów na bloga nie pasują.

Nie wiem, jak ten pomysł Wam się podoba, nie do końca mam też w głowie ostateczną wizję tego, co tak właściwie na tym Facebooku chciałabym robić; dajcie więc znać, co o tym wszystkim myślicie - czy jesteście takim Fanpage'em zainteresowani, czy też wolelibyście pozostać przy samym blogu. Wszystkie sugestie, także w sprawie tematyki wpisów, jak najmilej widziane. :)

(Piszcie też, jeśli macie swoje stronki na FB; niektóre z nich mam już polajkowane, ale nie lubię komentować z prywatnego konta, a teraz chciałabym się bardziej uaktywnić, bo jeszcze jestem trochę zielona, jeśli chodzi o to, co kto gdzie ma. ^^)

TL;DR: "Alkuszowe Rozkminy" mają własny Fanpage, zapraszam!