"Time Killers" JEDNOTOMÓWKA - RECENZJA

Tytuł: Time Killers

Autor: Kazue Kato

Gatunek: shounen, akcja, komedia, wszystkiego po trochu (zbiór opowiadań)

Wydawnictwo PL: Waneko

Wydawnictwo JP: Shueisha

Data wydania PL: 2015 (luty)

Data wydania JP: 2011 (?)

Cena okładkowa: 19.99 zł

Ilość tomów: 1

Większość z Was pewnie zna lub chociażby kojarzy z nazwy cieszący się niemałą popularnością tytuł tej samej autorki wydany w Polsce - "Ao no Exorcist". Chociaż mnie osobiście nie było dane bliżej się z nim zaznajomić, tak jednotomówka Kazue Kato zaciekawiła mnie do takiego stopnia, że postanowiłam dać jej szansę. Lektura już za mną, teraz tylko pozostało mi jedno - zastanowić się, czy było warto.

Cały tomik jest zbiorem opowiadań, dłuższych bądź też krótszych. Od kilkudziesięciu stron po jedną, od banalnych i nieco naiwnych historii po te zmuszające do refleksji. Pozwolę sobie pokrótce opisać każde z nich, nie zdradzając zbyt wielu szczegółów. Mi strasznie brakowało informacji na temat opowiadań zawartych w mandze "Time Killers" przed zakupem.

Tomik otwiera debiutancka praca autorki - "Ja i królik", która szczerze mówiąc spodobała mi się chyba najmniej z całego zbioru. Opowiada o dwóch całkowicie różnych chłopakach - najdobitniej mówiąc, mordercy i niedoszłemu lekarzowi, który ludzi chce ratować. Temat został opisany dość szczeniacko, bo komediowe wstawki nijak nie śmieszyły, a zachowania bohaterów były momentami co najmniej nielogiczne. Widać, że autorka tworzyła ten tytuł z rozmachem; skaczący po dachu uczeń w kostiumie królika, który bez problemu wykonuje morderstwa na zlecenie i powala stróżujące dobermany? Jak to niestety bywa w krótszych opowiadaniach, wyszło to nijak. Ani komedia, ani dramat, a przy lekturze tylko irytowałam się na dwójkę bohaterów.

Jedno opowiadanie jednak wszystkich historii nie skreśla, więc kiedy z ulgą zakończyłam lekturę pierwszego, zabrałam się za drugie. "Pomidor" również szczególnie nie ujął mojego serca, chociaż czytało się go zdecydowanie lepiej. Opowiada o dwójce ochroniarzy, Sasuke i Usakichim, którzy wynajęci zostali do ochrony pola pomidorów. I jeśli chodzi o opis fabuły, to w sumie tyle. Dostaniemy parę bijatyk, całkiem zgrabne zakończenie, ale znowu bez fajerwerków.

Trzecią historią jest "Wojownik z Czerwonej Ziemi". Warto wspomnieć, że cała historia jest wydrukowana na kolorowych stronach, ale oczywiście nie jest zbyt długa. Autorka w posłowiu mówi, że chciała po prostu narysować mangę o Indianinie - i zrobiła to bardzo zgrabnie! Jest to jedno z opowiadań, które w tej mandze podobały mi się najbardziej, ponieważ jestem fanką wszelakich historii, w których mało się mówi, a robi to na odbiorcy wielkie wrażenie.

Dalej mamy krótką historyjkę "Usa boy", w której poznajemy małego chłopca mającego w przyszłości zostać bohaterem, a na chwilę obecną bojącego zostać samemu w domu. Historia przyjemna, chociaż szału w niej nie było i nie zrobiła na mnie mimo wszystko większego wrażenia.

Ostatnia w pełni kolorowa historyjka to "Ubierz królewnę", która liczy sobie dokładnie jedną stronę. Opowiada trochę o królewnie, trochę o ubrankach dla lalek i mimo że jest taka krótka, całkiem miło było się z nią zapoznać.

O ile kolorowe historie w tej mandze mi się podobały, tak niestety znowu wracamy do dłuższych, utrzymanych w czerni i bieli. Mamy tutaj opowiadanie "Zbłakana Gwiazda" - w dużym skrócie opowiada o młodym mężczyźnie, który do najbardziej przykładnych tatusiów nie należy, a już ma dziecko na wychowaniu. Ta historia również mi się nie spodobała, chociaż Hikaru wyglądała uroczo.

Dalej mamy... "Nirai", czyli opowiadanie w podobnym stylu co wyżej wspomniany "Wojownik z Czerwonej Ziemi". Mamy tutaj tonącego człowieka i dziwne, morskie stworzenie. Mało tekstu, dużo tajemnicy i jest to drugie opowiadanie, które spodobało mi się bardziej w całym zbiorze.

Kolejna historia to "Pan i sługa", gdzie pan to niemający szczęścia w życiu zwyczajny człowiek, a jego sługa to przebudzony w czasie Sylwestra Chawan, czyli czarka do herbaty, która ma moc spełniania życzeń. Opowiadanie o pazerności człowieka i o tym, żeby cieszyć się rzeczami, które się ma.

Z kolei "Modlitwa Dziewicy" to opowieść o dziewczynie żyjącej samotnie w mroźnej krainie. Któregoś dnia tytułowa dziewica postanawia porzucić gospodarstwo i wyruszyć w podróż. O ile ta historia nie jest jakoś fabularnie intrygująca, tak narysowana została w specyficzny sposób - ołówkiem. Na tle całego tomiku daje to naprawdę ciekawy efekt.

Przedostatnia już historia, z która dane będzie się nam zaznajomić, to "Gwiezdny maniak". Szalona manga, w której kosmici chcą zniszczyć świat, główny bohater udaje kogoś, kim nie jest i zakochuje się w dziewczynie, dzięki której przypomina sobie siebie sprzed lat. Manga sympatyczna, chociaż oczywiście realizmem nie grzeszy. Widać, że kreska autorki zmierza już ku tej znanej z "Ao no Exorcist".

I wreszcie, ostatnie opowiadanie - "Co zdarzyło się w rezydencji Miyamauguisu", które, jak można wyczytać z tyłu obwoluty, zapoczątkowało wyżej wspomnianą serię "Ao no Exorcist". I chociaż sama autorka w posłowiu wspomina, że łączy je tylko "Ao" w nazwie, tak historia była przyjemna w odbiorze, a parę scen potrafiło zrobić na czytelniku wrażenie. Całe opowiadanie kręci się wokół tematu demonów, egzorcystów i siły przyjaźni.

Mangę po polsku możemy przeczytać dzięki wydawnictwu Waneko, które wydało ją na naprawdę wysokim poziomie. Warto wspomnieć, że pomimo olbrzymiej ilości kolorowych stron, tomik kosztuje niecałe dwadzieścia złotych, co zasługuje na jak największą pochwałę. Pierwsze co zobaczymy po otwarciu mangi, to rozkładana kolorowa strona. Na jej zewnętrznej części znajduje się grafika z obwoluty, na wewnętrznej wszyscy bohaterowie opowieści i spis treści. Pod obwolutą jest ten sam obrazek, co na obwolucie, tyle że w formie szkicu. Manga wydrukowana została na wysokiej jakości papierze, momentami minimalnie prześwitującym. Nasycenie czerni zasługuje na pochwałę; nie przypominam sobie żadnych "fafiołków" w druku. Wszystkie onomatopeje zostały wyczyszczone, co sprawia, że dość chaotyczny w środku "Time Killers" staje się bardziej przejrzysty niż w przypadku, gdyby "krzaczki" zostawiono z dopiskiem. Tłumaczenie z jednej strony jest dobre, z drugiej zaskakuje duża ilość wulgaryzmów, które pojawiają się już od pierwszej strony i nie wiem, czy naprawdę były one takie konieczne. Zastosowana czcionka jest czytelna, nie znalazłam żadnych błędów ortograficznych czy też interpunkcyjnych.

Kreskę naprawdę trudno ocenić, ponieważ są to prace autorki na przełomie kilku lat, a jak wiadomo w tym czasie może sporo się zmienić w stylu rysowania. O ile w opowiadaniu "Ja i królik" koślawego stylu Kazue Kato nie mogłam ścierpieć, tak w "Gwiezdnym Maniaku" i "Co zdarzyło się w rezydencji Miyamauguisu" była ona już na poziomie zbliżonym do "Ao no Exorcist". Jeśli chodzi o ten bardziej rozwinięty styl autorki, nie jest on moim ulubionym, jednak można napawać się ładnymi dziewczętami i całokształt ogląda się bardzo przyjemnie. Momentami autorka ucieka od teł, momentami potrafi narysować je naprawdę szczegółowo. Po wszystkich historiach, w mandze czeka nas jeszcze dość długie posłowie liczące sobie aż cztery strony, w którym autorka opisuje, skąd wzięła wenę na stworzenie każdego opowiadania i co ją w trakcie tworzenia kierowało.

Krótko już podsumowując, mangi "Time Killers" nie uważam za zakup konieczny. Fani twórczości Kazue Kato na pewno ucieszyli się z tej jednotomówki i zapewne już mają ją na swoich półkach, dla reszty może być to wydatek okazjonalny. Bo w moim odczuciu ta manga sprawdziła się dobrze jak na swoją rolę "zabijacza czasu", ale większość opowiadań jest do przeczytania na raz.