Styczniowe łupy - 2016

Zastanawiam się, skąd miałam w tym miesiącu tyle pieniędzy... No ale cóż, przybyło mi parę całkiem nowych pozycji, część staram się na bieżąco uzupełniać i w sumie niczego nie żałuję (oprócz tego, że jeszcze trochę i będę musiała zainwestować w nową półkę...).

No i przepraszam, że tak późno, ale miałam urwanie głowy.

Zacznijmy może od nietypowego gościa na moim stosiku, jakim jest komiks z serii "Star Wars" - "Darth Vader kontratakuje!". Kupiłam z ciekawości, bo lubię Vadera, była faza na Gwiezdne Wojny i tak dalej... o ile komiks sam w sobie był ciekawym uzupełnieniem wiedzy o całej serii, tak ja wolę kupować mangi i raczej w tej kwestii nic się nie zmieni - nie wiem, czy kiedyś dokupię kontynuację. Jeśli kogoś to interesuje, w środku można znaleźć naprawdę widowiskowe kadry, a sama historia opiera się na poczynaniach Vadera jeszcze przed ostatecznym starciem ze swoim synem.

Wyżej mamy dwa tomiki "Beast Mastera" - kiedyś recenzowałam ten tytuł (dla ciekawskich - tu) i wspominałam, że przy jakiejś dobrej okazji się w niego zaopatrzę. Dobra okazja akurat się trafiła i teraz moją półkę zdobi ten przyjemny i naprawdę miły w odbiorze romans. Bo o ile za romansami nie przepadam, tak bohaterowie w "Beast Masterze" byli bardzo sympatyczni i po prostu nie dało się ich nie lubić. Serię kocham jeszcze za jeden moment z Leo i psem, którym chłopak skradł moje serce - a jeśli ja lubię bohaterów shoujo, to to coś znaczy.

Powoli bo powoli, ale nadrabiam także mangę "Deadman Wonderland" - na stosiku mamy tomik szósty, w którym akcja nareszcie leci dalej niż w anime i robi się naprawdę ciekawie. Jeszcze więcej szaleństwa, psychozy i rozlewu krwi... czyli to, co w tej serii lubię. Oprócz tego kolorowa strona w tym tomie wyjątkowo mi się podoba, a arty dalej trzymają swój poziom. Przy każdym podsumowaniu rozpisuję się o tym, jak kocham kreskę w "Deadmanie", no ale po prostu nie mogę wyrazić słowami tego, jak bardzo mi się ona podoba. Moim małym celem jest skompletowanie tej serii do końca i oby było więcej takich krwawych mang w Polsce.

Dalej... szaleństwo, bo siedem tomów "Are you Alice?" które kupiłam od przemiłej osóbki na jednej z grup na Facebooku. O ile pierwszy tom nie całkiem mnie do siebie przekonał, tak dalej przygody naszej męskiej Alicji stawały się coraz ciekawsze i wciągające, a z czasem każdy bohater okazuje się zupełnie inny, niż mogłoby się wydawać... a kiedy znajdziecie sobie postać, do której zapałacie sympatią, szybko okaże się, że prawdopodobnie długo ona nie pożyje... Jednym słowem, jest to pozytywnie zwariowana seria której przy pierwszej lekturze nie da się do końca zrozumieć i mam nadzieję, że niedługo będzie mi dane poznać zakończenie, bo historia naprawdę wciąga w wykreowany przez autorki świat oparty na uniwersum "Alicji w Krainie Czarów".

Kolejny całkiem pokaźny stosik rozpoczyna się jednotomówką Waneko - "Powóz lorda Bradleya". O ile z tytułem miałam wcześniej styczność, a ostatnio zarzekałam się, że absolutnie nie mam ochoty go kupować - przemogłam się i swojej decyzji nie żałuję. Wszystko w tej historii wygląda na papierze o niebo lepiej niż w czytaniu wersji elektronicznej, a sama manga jest tak bardzo odmienna od większości wydawanych na naszym rynku tytułów, że musiałam się w nią zaopatrzyć. Bo nie wiem czy o tym wspominałam, ale uwielbiam dobre dramaty - nie przesadzone, ale takie, w których nie ma miejsca na beztroską codzienność a zakończenie potrafi wbić czytelnika w fotel. Wspominałam już wielokrotnie, że nie czuję jak większość osób niesmaku po przeczytaniu w posłowiu autora o inspiracji "Anią z Zielonego Wzgórza", bo po prostu nie mi oceniać co mangaka miał w głowie tworząc ten tytuł: mnie interesuje tylko efekt końcowy i co ta manga sobą przedstawia. A że przedstawia kawał dobrej historii, tak dla mnie autor mógłby pisać, że inspirował się słodkimi loli, a i tak by to po mnie spłynęło. Oczywiście, gdyby przesadził w czasie tworzenia "Powozu...", mogłoby to się stać niesmaczne - ale tego nie zrobił i wszystkim ten tytuł mogę jak najbardziej polecić.

Wyżej mamy moje małe rozczarowanie - również jednotomówkę od Waneko, tym razie w całkowicie innych klimatach, bo yuri - "Sweet Guilty Love Bites". Jest to zbiór trzech historii opierających się luźno na zawodzie hostessy. O ile samej mangi nie czytało mi się źle, tak wolałabym shoujo-ai, a w zamian za brak wiadomych scen - więcej fabuły. Myślę, że fani yuri będą jak najbardziej zadowoleni, ale dla mnie ta manga była do przeczytania na raz: wydawała mi się płytka, zbyt słodka, wszystko działo się zbyt szybko, a podejście do samego tematu wydało mi się jakby... zbyt beztroskie? Pewnie przeczytam jeszcze raz tę mangę, ale spodziewałam się więcej po yuri wybranym przez Waneko, bo jak dotąd ich jednotomówki mnie nie zawiodły. Poza tym wygląd obwoluty absolutnie mi się nie podoba - palec pierwszej pani wygląda naprawdę okropnie... nie, całość wygląda naprawdę okropnie. Tytułu na grzbiecie w ogóle nie widać, co mnie tylko niezmiernie denerwuje, a obwoluta do najładniejszych nie należy. Dodam tylko, że w środku kreska wygląda już lepiej i pojawia się mniej błędów, ale i tak mam mieszane uczucia co do całości - następnych yuri od Waneko nie będę kupowała już w ciemno.

Wreszcie skończyłam "Wilcze Dzieci", z czego z jednej strony jestem bardzo zadowolona, a z drugiej trochę smutna. Był to naprawdę kawał dobrej mangi do polecenia absolutnie każdemu; mangi o miłości matki do dzieci i trudnych decyzjach życiowych. Muszę jednak sobie ponarzekać, że obwoluta trzeciego tomu nie bardzo mi się podoba i chętniej zobaczyłabym u siebie wydanie zbiorcze ze śliczną obwolutą pierwszego tomu... ale wszystkiego mieć nie można, a i tak jestem wdzięczna Waneko za możliwość zapoznania się z tym tytułem - jak już wspomniałam, polecam tę mangę absolutnie wszystkim.

Przedostatnia manga na tym stosiku to drugi tom "Bestii z ławki obok", w którym było może mniej widowiskowych kadrów, ale odnoszę wrażenie, że mangę milej mi się czyta niż ogląda anime. Postaci wydają mi się bliższe, mniej rozwrzeszczane i po prostu sympatyczniejsze - na pewno zakupię tomik trzeci i mam nadzieję, że dalej będzie tylko lepiej.

I ostatnie już dzisiaj cztery tomy to "Death Note", którego wreszcie uzbierałam w całości. O ile sama manga mi się podoba, tak czytanie jej było dla mnie mordęgą - tyle tekstu, tyle małych kadrów... jestem raczej osobą, która woli średnią ilość tekstu, a miejscami widowiskowe kadry. O ile samo zakończenie wbiło mnie w fotel, tak w zachowaniu Lighta pod koniec zaczęło mi coś zgrzytać. Dziwnie się zachowywał, całkowicie odmiennie od tego co prezentował sobą wcześniej i niepodobnie do siebie zaczął panikować... a szkoda, bo szczerze mówiąc zobaczyłabym zakończenie w innej wersji... Ale cóż, nie można mieć wszystkiego, a "Death Note" to i tak naprawdę godna polecenia manga.