Kwietniowe łupy - 2016

Wcześniej było biednie, więc w tym miesiącu pozwoliłam sobie na rozpustę i do mojej kolekcji trafiły... 22 tomiki, w tym 2 komiksy o kucykach. Nieźle, prawda? Sama się sobie dziwię...

Swoją drogą, dzięki wzmiance Aypy o dyskoncie książkowym Aros.pl mogłam pozwolić sobie na uzupełnienie kolekcji po naprawdę korzystnych cenach! Dzięki wielkie!

 Zacznijmy więc podsumowanie od dwóch amerykańskich komiksów "MLP", które znajdują się na samym dole lewego stosika. I wyjątkowo tutaj moje uczucia są podzielone; przy tym tytule mam tak, że jeden tom potrafi mi się bardzo spodobać, kolejny zaś fabularnie nie siądzie mi w ogóle i tak też było w tym przypadku. Numer trzeci w ogóle mnie do siebie nie przekonał; musiałam trochę zmusić się do lektury, bo dwie zawarte w nim historie opierały się na postaciach, których nie darzę zbytnią sympatią. Z kolei tom czwarty bardzo mnie zadowolił i naprawdę dobrze się bawiłam czytając go. Poza tym, tani komiks to dobry komiks - we wspomnianym wcześniej dyskoncie udało mi się dorwać ten komiks za 20zł za tom - normalnie zapłaciłabym 30.

Dalej mamy trzy ostatnie tomy "Niepamięci Panny Zmierzchu", czyli serii ecchi która może pochwalić się zarówno dobrze przemyślaną fabułą jak i świetną kreską. Z jednej strony trochę szkoda, że to już koniec, z drugiej jednak bardzo się cieszę - w końcu to kolejna zakończona seria na mojej półce!

Fabuła dalej trzyma poziom i nie widzę jakoś większego sensu, żeby się nad tym rozpisywać. Mogę tylko mimochodem wspomnieć, że samo zakończenie bez ostatnich dwóch rozdziałów byłoby dużo fajniejsze - troszkę naciągane wyszło to SPOILER: dobre i słodziutkie zakończenie...

Absolutnie nie żałuję jednak zakupu tej serii, a kolorowe strony w środku dziesiątego tomiku bardzo mnie rozczuliły - były przepiękne!

Wyżej mamy dosyć spontaniczny zakup dokonany przed paroma dniami - udało mi się w prawie idealnym stanie dorwać trzy tomy "Śmiechu w chmurach" w bardzo korzystnej cenie. O ile przy lekturze nie byłam jakoś bardzo przekonana do tego tytułu, tak po poznaniu zakończenia tomu trzeciego jestem bardzo zaciekawiona, jak dalej potoczy się akcja. Mimo wszystko wolałabym, żeby tytuł był trochę bardziej poważny - nieustannie wplatane elementy komediowe (które swoją drogą w ogóle mnie nie śmieszą) trochę psują odbiór całości.

Jeśli ktoś kojarzy, w recenzji mangi "REverSAL" tej samej autorki wspominałam, że nie uznaję jej kreski za szczególnie wymyślną - zmieniłam zdanie. Tutaj wygląda to naprawdę o wiele lepiej i samą przyjemnością było dla mnie oglądanie wymyślnych kadrów, chociaż mogłoby ich być trochę więcej.

Nadrobiłam też "Tokyo Ghoula" i chociaż akcja leci już do przodu całkiem konkretnie, tak jakoś straciłam zapał do tej serii. Może po prostu minęła mi chwilowa fascynacja anime? Jakoś nie mogę przekonać się do tego tytułu i sama nie wiem, czy uzbieram go do końca. Po pewnym czasie po prostu nie mogę tak łatwo jak wcześniej cieszyć się z fabuły i kreski i w oczy rzucają mi się tylko same minusy...

I - uwaga - chyba mój najbardziej udany zakup w tym miesiącu - trzy tomy "Naruto"! Jak już wielokrotnie wspominałam, nie lubię tasiemców, bohaterowie shounenów są irytujący, a same rozwiązania fabularnie zbyt milutkie. Ale jak tu się oprzeć tej serii, która patrząc z perspektywy czasu była tytułem, który po paru odcinkach wciągnął mnie jak nic (ani wcześniej, ani później)? Naprawdę dobrze wspominam czasy, kiedy oglądałam "Naruto", a ostatnio (sama do końca nie wiem jak), przypomniałam sobie o tej serii. Od anime skutecznie odstraszają mnie fillery i to, że pewnie znowu porzuciłabym serię po kilkuset odcinkach - mimo wszystko najlepiej ogląda się tego typu anime na bieżąco. Zaczęłam więc z mangą, chociaż nie do końca jest prawdą, że kupiłam tylko 3 tomy - kupiłam jeszcze dalsze, ale brakuje mi 4, 5, 6, i 7, więc kolejne wrzucę w następnym podsumowaniu. I może kogoś zadziwię kolejną ciekawostką - do tej pory miałam na swojej półce wybrane tomy z moimi ulubieńcami; za największą zaletę tej serii uważam właśnie charaktery wykreowane przez autora (chociaż większość moich kociaków już gryzie ziemię...). XD

Tym oto optymistycznym akcentem kończymy pierwszy stosik i przechodzimy do kolejnego, a mianowicie do kolejnej cegły od Waneko - jednotomówki "Acony", która swoją premierą wywołała niemałe zdziwienie. Sama Kei Toume w Polsce nie jest zbyt rozpoznawalną autorką, a doczekała się już dwóch mang - "Lamentu Jagnięcia" od Ringo Ame i właśnie "Acony". Uważam zakup tej jednotomówki za trafną zachciankę, bo naprawdę dobrze się to czytało. Nawiązania do japońskich wierzeń tylko dodają smaczku całości, a specyficzna kreska autorki pasuje tu jak nic. I w środku czeka nas mnóstwo, ale to naprawdę mnóstwo kolorowych stron! Mamy ich tutaj aż 30, a jeśli liczyć na kartki - 15. Osobiście przepadam za kolorowymi stronami, więc byłam bardzo mile zaskoczona. Jeśli jeszcze o samą fabułę chodzi, tutaj również troszkę za dużo było wątków całkowicie niepotrzebnych, chociaż całkiem przyjemnych w lekturze - jak w przypadku "Śmiechu w chmurach", całości chyba wyszłoby na dobre usunięcie ich, chociaż wtedy zostałyby chyba tylko dwa tomy samej mangi.

Nadrobiłam "Kuroko's Basket", nareszcie! Całą serię czyta się naprawdę dobrze, poza tym zbliżamy się wielkimi krokami do jednej z najbardziej emocjonujących rozgrywek w tej serii - Seirin vs Kirisaki Daiichi. SPOILER: Hanamiya jest chyba najbardziej złym i zepsutym do szpiku kości bohaterem, który na szczęście po porażce nie ma zamiaru się zmieniać, i chwała mu za to. Z reszty "złych" robią się potem ciepłe kluchy i aż szkoda na to patrzeć. Lubię tego typu bohaterów w mangach, chociaż pewnie w prawdziwym życiu bym ich nienawidziła. :D

Kreska też coraz bardziej się rozwija, ale jak zobaczyłam po raz pierwszy Murasakibarę to trochę parsknęłam. XD

No i ostatnia już seria w moim kwietniowym podsumowaniu, to kilka tomów mangi "Deadman Wonderland". Naprawdę jest to jedna z serii, którą bardzo przyjemnie mi się czyta, bo uwielbiam takie krwawe klimaty i zaskakujące zwroty akcji. Szczególnie jeden bardzo mi się spodobał: SPOILER: kiedy Shiro zamordowała Azami - uwielbiam, kiedy w mangach giną ważniejsze postacie, szczególnie, jeśli były bliższymi przyjaciółmi głównego bohatera. Ta scena, kiedy Makina krzyczała do Ganty "Nie patrz!", a on wtedy dostrzegł głowę Azami w ręce Shiro była jedną z najlepszych w tej mandze. Naprawdę.

Nie mogę się doczekać już uzbierania tego tytułu do końca, bo naprawdę chcę poznać zakończenie - a zbliżamy się do niego wielkimi krokami.

Uu pff, troszkę mi zajęło to podsumowanie. Nie przedłużając już tej ściany tekstu - jak tam u Was w kwietniu? ^^