Lipcowe łupy - 2016

Muszę się pochwalić, że nadrobiłam swoją kolekcję jednotomówek Waneko i na chwilę obecną brakuje mi tylko mangi "Rock na szóstkę", którą już wcześniej i tak czytałam! W tym stosiku królują właściwie krótkie tytuły z Waneko, bo znowu zamówiłam sobie większą paczuszkę z Arosa.

"Istota zła" to manga autorki "Requeimu króla róż", więc wiedziałam, że muszę ją mieć! Widać w niej już styl autorki, chociaż jeszcze nie taki widowiskowy i rozwinięty. Sama fabuła była w porządku, najbardziej do gustu przypadła mi historia z niewidomą dziewczyną. Podobało mi się to, że mangaka twardo trzymała się wytyczonych przez siebie zasad - ma być nieznający litości i zabijający tylko dla siebie człowiek, taki też jest. Strasznie denerwuje mnie niechęć autorów do uśmiercania swoich postaci, ale do tego przejdę jeszcze na końcu podsumowania...

Nadrobiłam też sobie "Zerową Marię i puste pudełko", bo szesnaście złotych za tomik to wcale nie tak dużo, a ciekawa byłam dalszej historii. Ogólnie to pierwszy i drugi tom były jakby osobnymi historiami, które się ze sobą nie łączyły, dopiero pod koniec drugiego i cały trzeci mamy wątek, który jeszcze zostanie pociągnięty do następnego tomu. Samą LNkę miło się czyta, ale ten gatunek ma to do siebie, że w moich oczach za bardzo stara się przypominać we wszystkim anime. Gesty, zachowania, powtarzające się typy charakterów... Wszystko. No i chociaż w drugim tomie z rysunkami było lepiej, tak w trzecim dostaliśmy trzy czarno-białe ilustracje, i uwaga - prawie wszystkie były takie same...

Wyżej mamy "Vitamin", niedawno wydaną jednotomówkę Waneko, którą po prostu musiałam mieć. Lektura nie zrobiła na mnie już takiego wrażenia jak za pierwszym razem, ale to kawał naprawdę porządnej mangi. Swoją drogą, napisałam już recenzję, która pojawi się kiedyś w sierpniu, więc tam będziecie mogli poznać moje zdanie dokładniej.

Nie mogę zrozumieć fenomenu "Kolegów z klasy". Dla mnie to BL nie było naprawdę niczym wyjątkowym, nie wzbudziło we mnie praktycznie żadnych uczuć, raz się tylko uśmiechnęłam. Kreska jest piękna, póki mamy ujęcia tylko na twarze, a to i nie zawsze - dłoni nie potrafię ścierpieć. Nauczyciela w ogóle nie lubię, cała jego postać jest dla mnie okropna i obrzydliwa, a wątek między chłopakami był przyjemnie przedstawiony, ale też bez szału. Do tej pory nie wiem, co myśleć o tym tytule.

Podobnie było z "Forest of lore", które rzekomo miało być horrorem, ale strasznie nie było w ogóle. Głębsze przemyślenia zostawię na pewno do recenzji, ale tę jednotomówkę można podsumować krótkim: creepypasty. I tyle. Podobała mi się z wyglądu jedna bohaterka, miała takie fajne, grubsze brwi. :D

Nareszcie koniec "Deadman Wonderland", yay! Nie wiem, czy jest się z czego cieszyć, bo uwielbiałam ten tytuł i smutno mi, kiedy pomyślę, że już nie kupię nowego tomiku, ale fajnie było poznać całą historię. Mam parę zastrzeżeń do końcówki, mianowicie SPOILER: bardzo podobało mi się to, że Shiro była w śpiączce, ale cały efekt popsuło późniejsze jej przebudzenie... Strasznie mnie to zawiodło, oczekiwałam smutnego zakończenia. A to, że reszta postaci tak łatwo wróciła do swoich zawodów i normalnego życia też było trochę naciągane, ale czytałam to z uśmiechem na twarzy, naprawdę. Super było zobaczyć, jak postacie, które bądź co bądź lubię, poukładały sobie życie.

Jestem naprawdę zadowolona z tej serii, a tak nieziemsko prezentuje się na półce, że nie mogę przestać cieszyć nią oczu!

"Tokyo Ghoula" tak sobie czytam, czytam... i wcale nie interesują mnie te fakty o ghulach, które autor wszędzie wpycha, naprawdę. Najchętniej po prostu bym je pomijała, ale nie cierpię czytać czegoś wybiórczo. Czuję, że przez ostatnie tomy będę po prostu czekała na zakończenie i liczę, że ono mnie nie zawiedzie.

I na końcu mamy dwa ostatnie tomy "Śmiechu w chmurach". Autorka potrafiła mnie zaskoczyć i koniec końców cieszę się, że dałam tej serii szansę, ale pewien wątek mi nie podszedł. To, SPOILER: że najstarszy brat jednak przeżył. Dlaczego? Po co? Naprawdę cieszyłam się, że autorka potrafi zabić jakąś swoją postać i nie odstawiać później takich naciąganych akcji. Zakończenie wyszło zbyt szczęśliwe i słodkie, w dodatku autorka nie raczyła pokazać jeszcze jakoś fajniej Kagamiego... Smutek i ból. 

Od razu ostrzegam, że w tym roku podsumowania sierpniowego nie będzie. Niczego nie kupuję, poza tym jestem tak zabiegana, że i tak nie dałabym rady tego ogarnąć, szykuje się więc większe zamówienie na wrzesień! We wrześniu też postaram się ogarnąć notkę z moją mangową kolekcją. :D
A jak tam Wasze zbiory? ^^