Lutowe łupy - 2018

Ostatnio większość moich zakupów mangowych wygląda tak, że kupuję coś sobie na samym początku miesiąca, od razu wszystko czytam, a później mam pustkę w głowie, jeśli chodzi o opisywanie moich wrażeń. Na szczęście moje lutowe zdobycze są na tyle wyjątkowe, że wszystko pamiętam; w tym miesiącu wyjątkowo na stosiku nie ma ani jednej mangi od wydawnictwa Waneko, za to jest mały misz-masz wydawniczy. Nie jest to na pewno okazałe podsumowanie w kwestii mang, ale kiedy już dobrniecie do końca tego posta, to zrozumiecie, że dla mnie na pewno jest ono wyjątkowe. Póki co, kończąc ten przydługi wstęp - do mojej kolekcji w lutym trafiły cztery nowe tomiki!

"Dziewczynka w Krainie Przeklętych" nigdy nie jest dla mnie tytułem łatwym do kupienia, z uwagi na jej nieniską cenę (należę do tych, którzy wolą wydać 40 złotych na dwie mangi, a nie jedną). Nie jest to tom nie wiadomo jak porywający: seria płynie sobie dosyć powoli, w swoim własnym baśniowym tempie, co nie znaczy, że brakuje w niej akcji. Lektura tego tytułu jest dla mnie zawsze przyjemna, ale muszę przyznać, że w czasami gubię się w specyficznym sposobie rysowania autorki. Tom drugi zakończył się w naprawdę interesującym momencie i chciałabym sprawić sobie kolejny, kiedy tylko będzie do tego dobra okazja. 

Zastanawia mnie tylko, kiedy przyjdzie nam poznać zakończenie tej serii - z tego co się orientuję, na razie zostały wydane trzy tomy, a manga jest kontynuowana. Najszybciej na świecie też nie jest ona u nas wydawana - tom drugi miał swoją premierę w sierpniu ubiegłego roku...

Inio Asano! Naprawdę nie mam pojęcia, jak mogłam nie zauważyć, że oprócz "Solanina" zostało u nas wydane coś innego tego autora. O "Osiedlu Promienistym" dowiedziałam się właściwie z zapowiedzi kolejnej mangi tego autora - "Umibe no Onnanoko" - którą niedawno ogłosiło wydawnictwo Kotori. Wstyd i hańba, ale jak widać szybko naprawiłam błąd nieposiadania tego tytułu w swojej kolekcji!

Do samego "Osiedla Promienistego" mam trochę mieszane uczucia. Niezbyt przepadam za zbiorami opowiadań zarówno w mangach jak i książkach - zawsze jest tak, że historie, które najbardziej mi się podobają, są najkrótsze. Tak samo było w tym przypadku, gdzie chyba połowa tomiku poświęcona była chłopcu, który zajmował się pomaganiem ludziom w popełnianiu samobójstwa (jeśli to nie brzmi naciąganie, to już sama nie wiem, co tak brzmi). Pozostałe historie jednak spodobały mi się dużo bardziej i przypomniały, dlaczego tak uwielbiam twórczość Inio Asano. Teraz czekam z niecierpliwością na zapowiedziany przez Kotori tytuł i mam gdzieś na dnie serca cichą nadzieję na "Oyasumi Punpun", co byłoby zdecydowanie jedną z lepszych rzeczy, jaka mogłaby się stać na polskim rynku w ogóle.

Mangową wersję tytułu "twoje imię." kupiłam dlatego, że naprawdę trudno nie zauważyć szumu, jaki powstał wokół tej serii, a mnie jak zawsze niezbyt ciągnie do filmu. Mam spory plan z recenzją względem tego tytułu, ale do tego potrzebuję całości mangi na mojej półce oraz zatrważającej ilości czasu; szczegółów nie będę zdradzać, ale mam nadzieję, że wyjdzie mi to fajnie. 

No, ale że nie wiadomo kiedy do takowej recenzji dojdzie, tak słowem wstępu mogę powiedzieć, że manga na chwilę obecną całkiem mi się podoba. Trochę naciąganym wydaje mi się, że po tak krótkim czasie chłopak zakochuje się w naszej głównej bohaterce. Być może przez wszystkie cięcia akcji nie odczułam tak upływu czasu, ale według mnie temu wątkowi naprawdę przydałoby się rozwinięcie, nawet jeśli miałoby to poskutkować tomem więcej.

Ale muszę przyznać, że jestem zadowolona. Póki co na żaden mangowy cud się nie zapowiada, ale o ile nie przepadam za tego typu mangami, tak tutaj jest całkiem w porządku.

Ostatnim tomikiem w tym podsumowaniu jest "Kształt twojego głosu". I naprawdę nie wiem, co mogę jeszcze pisać o tym tytule, bo zacznę się powtarzać. Jest to dla mnie naprawdę mangowa wisienka na torcie i trochę przeraża mnie fakt, że jesteśmy już bliżej niż dalej zakończenia. Niestety w tym tomie było mnóstwo drugoplanowych postaci, a ja mam to do siebie, że kiedy przywiązuję się do paru, to pozostałe przestają mnie interesować; tak jest też w tym przypadku, więc wszystkie charaktery, które nagle się pojawiły, po chwili wywołują u mnie reakcję w stylu "Oddajcie mi głównych bohaterów!".

Nie zmienia to jednak faktu, że "Kształt twojego głosu" zawsze jest moim ulubionym tytułem w podsumowaniu.

Jeśli mowa o wisienkach na torcie... Pamiętacie może, jak kiedyś, daaawno temu, wspominałam, że mam w planach zorganizować sobie półkę w całości poświęconą serii "Mob Psycho 100"? Ja nie żartowałam... i w lutym do mojej kolekcji dołączyły takie oto plastikowe scenki.

Nie wiem jeszcze, jak dozbieram resztę francuskich tomów mangi, ale zrobię to na pewno, a wtedy moja półka stanie się zdecydowanie najlepszym miejscem w całym pokoju. :>

Jak tam u Was w lutym? ^^